O hodowli mojej słów kilka...

O hodowli mojej słów kilka...

Te potworki widoczne na zdjęciu to właśnie kryształki, 

które od niedawna zaczęłam "hodować"...

Ta hodowla polega na przygotowaniu szkliwa z odpowiednich surowców

(dla niewtajemniczonych napiszę, że szkliwa można kupić lub 

samemu zrobić, jeśli posiada się odpowiedni warsztat). 

Potem wkładamy do pieca i czekamy co wyjdzie...

Wcześniej jednak musimy ustawić odpowiednią krzywą wypału.

W moim przypadku odpowiednie dobranie składu szkliwa i krzywej 

wypału to prawie pół roku prób, wiem nie ma się czym chwalić, 

ale doszłam do tych efektów sama i mnie to cieszy.

A dlaczego potworki? Trudne do otrzymania, długi wypał (prawie 3 dni), 

na dodatek w temperaturach powyżej 1200 stopni.

Brak jakiejkolwiek powtarzalności. Nie uda mi się już nigdy zrobić 

talerzyka z takim samym rozkładem kryształków jaki jest na tym.

Same układają się we wzorki według własnego "widzimisię"...

Jakby tego było mało to owe szkliwo uwielbia wręcz spływać z każdej 

choć troszkę pochyłej powierzchni. Na tym talerzyku boki też były 

poszkliwione i widzicie co się stało - wszystko popłynęło...

Czy mają jakieś zalety? Niewątpliwie tak - to na pewno możliwość barwienia

ich na różne kolory, mieszania itd. Niepowtarzalność - nikt nie podrobi, 

bo nawet jeśli otrzyma podobne to nigdy takie samo...

No i co powiecie - potworki jak nic?! Tyle problemów stwarzają i takie są 

trudne do okiełznania! Tyle razy się już na nie złościłam, ale jak zacznę dłużej

się im przyglądać to wtedy wpadam w podziw - jak to możliwe, że wkładam

talerz do pieca pokryty białą mazią, a wyjmuję z takimi potworkami...

Krystalicznych potworków będzie oczywiście więcej, 

bo kolorowych próbek mam zrobionych mnóstwo :)