Murzynek

Murzynek

Bywają takie dni, że człowiek myśli nie wiadomo o czym i potem efekty  jego 

pracy delikatnie ujmując nieco odbiegają od tych oczekiwanych. Niech was 

nie zwiedzie to zdjęcie - zapraszam do poznania prawdziwej historii Murzynka.

A było to tak: Murzynek początkowo miał pełnić funkcję świecznika. 

Ulepiony został z brązowej gliny i wypalony wstępnie na biskwit. 

Potem okazało się, że nie mam pomysłu jak go poszkliwić, 

więc leżał biedaczyna schowany w pudle chyba z rok.

Aż w końcu doszłam do wniosku, że oto nadszedł jego czas. I musicie uwierzyć 

mi na słowo, że naprawdę poszkliwiłam go najlepiej jak umiałam. Zrobiłam mu 

czerwone spodenki i białą koszulkę, a świecznik obok niego pokryłam

ciemną zielenią i nasypałam fryty, by fajny efekt powstał.

A później coś mi się w głowie poprzewracało i włączyłam program 

wypalania w piecu zamiast na 1050 stopni to na 1240 stopni.

Moje zdumienie nie miało granic, gdy otworzyłam piec

i zobaczyłam takie efekty...

Glina się "zagotowała" powstało mnóstwo bąbelków, a po nałożonych 

szkliwach żaden ślad nie pozostał. Jednak nie mam serca, żeby go wyrzucić. 

Być może dlatego, że jest dla mnie "straszakiem", który przypomina

mi o tym, żeby pięć razy sprawdzić krzywą zanim włączę piec.